Recensie Madam Koo, Festival Dag in de Branding, door Maartje Stokkers, Volkskrant, december 2019
…Mezzosopraan Ekaterina Levental zet een bange, eenzelvige, neurotisch haar parels tellende Madam Koo neer. Ze is grappig als actrice, haar stem is sappig…
Lees hier het volledige artikel
Recensie La Voix Humaine FaceTime Ukraine – MOVING AND PERFECT by Olga Stelmashevska
…Ekaterina Levental embodied on stage the whole complex of qualities necessary for the performance of this complex part: the absolute disclosure of the possibilities and nuances of the sound of the voice, which allows to freely move between recitative episodes and full oases of sound, a phenomenal acting that provides self-sufficiency, physical and emotional endurance, which for the whole performance does not leave any musically or psychologically non-lived, “empty” second…
Lees hier het volledige artikel
Recensie La Voix Humaine Facetime: gadgets, love, loneliness by Veronica Zyvchenko
…The La Voix Humaine Facetime project with the concept and design of director Chris Koolmees(Netherlands) offered a combination of modern technology and eternal problems. Actress and singer Ekaterina Levental (Netherlands) successfully conveyed the atmosphere of a half-insane condition of an abandoned and betrayed woman…
Lees hier het volledige artikel
Schoppenvrouw – Ijzersterk en toch kwetsbaar, september 2019, door Bas de Kwant, Operagazet
★★★★★
De tekst(samenstelling) van deze voorstelling is steengoed. Gedoseerde zwarte humor … die toch dwingt tot nadenken. Changementen, waarbij de voorste rij assisteert weet Levental met zulke sterke (vaak woordeloze) expressie uit te voeren dat de interactie onmiskenbaar waarde toevoegt. De verhalen van de vrouwen geven een kijkje achter hun maskers, tonen hun geheimen en eindigen met hun sterven. Alleen.
Met een prachtig timbre en een geweldige dictie brengt Levental ons van het tedere begin naar de tour de force van het einde.
De melancholische accordeonklanken stimuleren de verbeelding: je kunt de accordeonist bijna zien, onder het raam van een Sovjetappartement waar de buizen loshangen en rammelen als je de badkamerkraan openzet.
Schoppenvrouw is een voorstelling die men eigenlijk niet mag missen. Het is Kunst met een gigantische K.
Lees hier het volledige artikel
Recensie Schoppenvrouw – Een legende als Oma, september 2019, door Max Arian, Theaterkrant
Mezzosopraan Ekaterina Levental kan werkelijk alles zingen en prachtig ook. In Schoppenvrouw vertelt zij, speelt zij, is zij zichzelf, haar eigen oma en nog vier sterk verschillende vrouwen, een prestatie van formaat.
… Dit is een unieke, bijzondere voorstelling.
Lees hier het volledige artikel
Recensie La Voix Humaine FaceTime – juli 2019, door Paul Herruer, Dagblad van het Noorden
★★★★★
…Het scherm laat haar gezicht zien: vol vlekken make – up die ze verwijdert, maar die na het einde van de uitzichtloze conversatie weer terugkeren. Levental bracht haar verslag van wanhoop en aftakeling theatraal even indringend als vocaal; zij is een geweldige zangeres…
Lees hier het volledige artikel
Recensies Turan Dohkt Holland Festival, juni 2019 door Henri Drost, Max Arian en Olivier Keegel
…Zij symboliseren ook de zeven prinsessen waaruit de prins (Arash Roozbehi) kan kiezen, maar hij kiest voor de mysterieuze dochter van Turan (fenomenaal gezongen en gespeeld door mezzosopraan Ekaterina Levental), bij Puccini een wrede prinses die wie haar ook maar probeert te benaderen achteloos doodt, hier veel liefdevoller… (Henri Drost, scenes.nu)
…De Oezbeekse sopraan Ekaterina Levental vertolkt de titelrol, en doet dat voortreffelijk met krachtige stem en rijk timbre… (Olivier Keegel, operagazet.be)
…Ook het liefdespaar is goed bezet. Arash Roozbehi is als de onbekende prins een sonore bariton, mezzosopraan Ekaterina Levental een superieure prinses, die genoeg heeft van het moorden en daardoor onze sympathie niet verliest… (Max Arian, Theaterkrant)
Recensie Pierrot Lunaire 2.01, maart 2019, door Ynske Gunning, Haarlems Dagblad
… Ekaterina is een adembenemend treurige Pierrot voor wie je toch bewondering hebt vanwege de heldhaftige pogingen niet ten onder te gaan aan de eigen nachtmerries. Met haar perfecte dictie brengt Levental de gedichten van Giraud duidelijk over het voetlicht. Staande in een ronde poel van maanlicht, de rode hakken en hand- schoenen als bloedvlekken op de zwart-witte kleding, past ze haar bewegingen naadloos aan de muziek aan. Achter haar een groot scherm waarop wonderlijke, fluïde beelden de inhoud van de gedichten weerspiegelen…
… Je komt ogen en oren te kort, want bij al die muzikale rijkdom voegt Levental haar expressieve choreografie en beeldende gezichtsuitdrukkingen. Gevangen in de kleine ronde lichtspot zet zij een grootse Pierrot Lunaire neer. Wat een schitterende uitvoering…
Lees hier het volledige artikel
Recensie La Voix Humaine FaceTime, december 2018, door Max Arian, Theaterkrant
Ekaterina Levental speelt de vrouw met een grandioze expressiviteit.
…Het effect is overweldigend … Deze monoloog is een kleine voorstelling, maar hij is van een ongelofelijke kracht.
Lees hier het volledige artikel
Recensie Kameropera Madam KOO, november 2018, door Joep Stapel, NRC
★★★★
“… Madam Koo kreeg de meest expressieve en diverse muziek, waarvoor mezzo Ekaterina Levental haar hele aanzienlijke arsenaal aan uitdrukkingsmogelijkheden moet aanspreken: ze fleemt, fluistert, sist en stottert, maar kan ook jazzy klinken of, wanneer ze uit haar raam de Beethovenstraat begroet en voor de buitenwacht een beminnelijk gezicht opzet, virtuoos belcanto zingen.…”
Lees hier het volledige artikel
Recensie CD Rêveries de Bilitis, juli 2018, door Jurjen Vis, blad Luister, beoordeeld met 10 als cijfer
“…De ingenieuze bewerkingen met de weldadige ruimtelijke klank van de twee harpen doen vaak de originelen voor orkest of piano vergeten. Ekaterina zingt en begeleidt zichzelf daarbij op de harp. Zij is een volbloed theaterdier en zet bijvoorbeeld de twee personages van Chansons de Bilitis – het meisje Bilitis en de herder – treffend neer. Dat hoor je zelden zo…”
Schudt Debussy’s pianoklank – hoe geliefd ook – van je af en laat je betoveren door het nieuwe gewaad. Debussy’s schatkist bevat nog veel meer dat zich voor zo’n restyling zou lenen. Voor twee harpen dan wel. Dat is bij het Duo Bilitis in goede handen…”
Lees hier het volledige artikel
Recensie La Voix Humaine, juni 2019, door S. van Ek, Friesch Dagblad
…Nog nooit zal het publiek zo deelgenoot zijn geweest van de emoties van de hoofdpersoon!
Recensie CD Rêveries de Bilitis, april 2018, door Basia Jaworski, Basia con Fuoco
“…De samenspel van beide harpisten is de perfectie nabij, waarbij hun instrumenten de esoterische harpklank met een meer ‘down to earth’ warme mezzostem van Levental verenigen. Het is waarachtig een cd om te koesteren!..”
Lees hier het volledige artikel
Recensie CD Rêveries de Bilitis, april 2018, door Bas van Putten, De Groene Amsterdammer
“…Ekaterina Levental is mezzo-sopraan en harpiste. Ze is dus én zangeres, lied en opera, instrumentaliste en samen iets meer dan dat, een theatraal natuurtalent. Levental maakt ook solovoorstellingen waarmee ze eigenzinnig selfsupporting door het land trekt. Ik zag De weg, ‘vertelconcert’ over de vlucht van haar familie uit antisemitisch Oezbekistan na de val van de Sovjet-Unie. Via Israël komt ze in Nederland, waar ze wordt wat ze is. Ze staat daar op een bescheiden podium met een landkaart, een koffer en een harp, die grandioze muzikaliteit en de drang die schoonheid klauwen geeft. Zo, dacht ik, jij kan wat…
…De harp is de binnenkant van het geluid, de binnenkant van de muziek die hier vloeibare, onderzeese eigenschappen aanneemt. Men zwemt in een koraalrif en daar komt een walvis voorbij met een grote, lyrisch tokkelende speeldoos in zijn maag. De vrees voor weekheid is ongegrond; de speelsters kunnen bijten…
…Hoe zing je die binnenwereld? Door de hermetische beslotenheid zo te omvatten dat de luiken springen. Dat gaat met een uit dichterlijke spanningen gesponnen, omfloerst laaiende pathetiek, via de verdichting van de tonen die als beelddoordrenkte laserstralen door de muren boren. Ook die weg heeft Levental gevonden…”
Lees hier het volledige artikel
Recensie CD The Silver Age, maart 2018, in Das Opernglas en www.operalively.com
A native of Tashkent, Uzbekistan, Ekaterina Levental moved to The Netherlands in 1993, where she initially studied the harp before undertaking vocal training. As a result, she’s able to accompany herself on the harp (documented in online video clips), though she relies on piano accompaniment for this album of songs by Rachmaninov, Tchaikovsky, and Mussorgsky. In the Rachmaninov Lieder, she’s able to lift her dark, sonorous mezzo into what the reviewer calls “airy heights,” making one recall the lyrical moments of Strauss’ Octavian or the Composer in Ariadne auf Naxos. Her big, dramatically gripping voice also lets her do full justice to Mussorgsky’s Liedern und Tänzen des Todes (Songs and Dances of Death), which she vividly interprets, and she superbly fills the Tchaikovsky songs with the necessary rapturous tone. Levental is supported on her journey through “The Silver Age” of Russian literature by Maurice Lammerts van Bueren, who displays his own mastery in the demanding, virtuosic piano accompaniment.
CD ‘The Silver Age’ is in TOP TIEN 2017 van Basia con Fuoco, december 2017, door Basia Jaworski
“…Ekaterina Levental is niet zo maar een zangeres. Zij is ook harpiste, actrice, theaterperformer en … wat eigenlijk niet?
…Daar waar de meeste vertolkers het lied als een timide fluisterverzoek inzetten, zet Levental haar stembanden open in een soort pijnlijke schreeuw om aandacht. Daar voel je je ongemakkelijk bij en dat is denk ik ook de bedoeling. Mij laat het in ieder geval niet koud, ik krijg er dan ook tranen van in mijn ogen.Dat ongemakkelijke gevoel blijf ik de hele recital houden: ik ken de liederen heel erg goed en toch is het alsof ik ze nu voor het eerst hoor. Dat noem ik werkelijk grote kunst…
… Maurice Lammerts van Bueren weet dat gevoel niet alleen te ondersteunen maar ook te versterken, top. Het tekstboekje bevat alle liedteksten en een zeer goede toelichting, ook in het Nederlands. Niet te missen.”
Lees hier de volledige recensie
Deze recensie is ook verschenen in Klassieke Zaken, januari 2018
Recensie CD The Silver Age, november 2017, door Henriette Posthuma de Boer, De Liedvriend van de Vrienden van het Lied
“… Liederen vol passie en weemoed, op onnavolgbare wijze vertolkt door Ekaterina Levental. Met haar warme, flexibele mezzo voelt zij zich in dit Russisch liedrepertoire duidelijk als een vis in het water. Haar gepassioneerde vertolkingen zijn indrukwekkend…”
★★★★ Recensie CD The Silver Age, november 2017, door Hans Visser, Noord Hollands Dagblad
“… Met Maurice Lammerts van Bueren aan de vleugel klinkt hier een volop bezielde stem die getuigt van haar liefde voor deze liederen. Geen overdrijving, geen opsmuk maar eerlijke vertolkingen. Bij Moussorgsky acteert ze bovendien met wisselende emoties…”
Levental is een veelzijdig kunstenaar met een krachtig stemgeluid, oktober 2017, door Frits van der Waa, NRC
“…Levental heeft een krachtig stemgeluid, waarin duidelijk niet-westerse genen doorklinken. Ze doseert expressie en vibrato wonderwel. De keus uit de liederen van Rachmaninov en Tsjaikovski is heel representatief, met een Wiegenlied van de laatste als hoogtepunt van innigheid. Maar Moesorgski’s Liederen en dansen van de dood is in alle opzichten het sterkste onderdeel van de cd…”
Cd ‘The Silver Age’, oktober 2017 door Jan de Kruijff, Musicalifeiten
“…Met een mooie, krachtige stem waarin het Slavische karakter sporen naliet is Levental een ideale vertolkster van dit moois. Ze kan heel expressief en gevoelig voordragen zoals in Tchaikovsky’s en Rachmaninovs Wiegenliederen, maar ook heel heldhaftig en assertief zoals in de laatste brokken van Moesorgsky…”
★★★★ Zingend van Tasjkent naar Haaksbergen, september 2017, door Max Arian, Theaterkrant
“…Ekaterina Levental hoef je maar één keer te horen zingen of te zien spelen of allebei tegelijk om te beseffen wat een geweldige theaterpersoonlijkheid zij is… Je komt heel dichtbij haar in De grens waarin zij vertelt over haar eigen leven.
…Dat zij haar droom heeft waargemaakt zien wij aan deze voorstelling, die wordt gekadreerd door het beroemde Slavenkoor van Verdi, waarin de naar Babylon verbannen joden dromen over een toekomst in het beloofde land. Levental maakt zich zo tot symbool van al die vluchtelingen die zoveel zouden kunnen bijdragen aan Europa, maar die worden tegengehouden, ontmoedigd, afgemat, murw en monddood gemaakt.”
Levental brengt onewomanshow De Grens, september 2017 door Fraçois van den Anker, Place de l’Opera
“…Diepgang en humor in een onewomanshow … Ekaterina Leventals aanwezigheid op onze podia dient een wezenlijk Nederlands belang.
Ze bezit een rijk talent voor muziek, zowel zang als harp, en heeft een grote gedrevenheid om over te brengen wat zij belangrijk vindt in opera, recital en muziektheater. Naast rollen in producties van De Nationale Opera of recent in de voorstelling Eisler On The Go, waarin ze de vrouw van Hanns Eisler speelde, maakt ze solo en met het Duo Bilitis producties ver buiten de mainstream.”
Recensie CD ‘The Silver Age’, september 2017 door Aart van der Waal, Opus Klassiek
“…Zij (Ekaterina Levental) weet de zo uiteenlopende stemmingsbeelden die deze liederen rijk zijn, bijzonder goed te treffen. Zoals in de door merg en been gaande vertolking van Moesorgski’s huiveringwekkende Liederen en dansen van de dood. Maar ook in zo’n onschuldig wiegenliedje van Tsjaikovski (op. 16 nr. 1) brengt zij veel boeiende facetten tot leven. Wat bijvoorbeeld ook geldt voor de bijna breekbare seringen in de prille ochtenddauw van Rachmaninov (op. 21 nr. 5). “
De virtual reality opera ‘We cannot sleep’ – is een geslaagd pionierswerk, augustus 2017, door Frits van der Waa, Volkskrant
“…Er is een hoofdpersoon, een vrouw (mezzo Ekaterina Levental) die ronddoolt over het podium en van tijd tot tijd een uitstapje maakt naar een virtuele wereld. De toehoorders zijn voorzien van een virtualrealitybril en kunnen haar daarheen volgen. Ze belanden in een schemerig, magisch-realistisch landschap (een creatie van het bedrijf WeMakeVR) met weidse vergezichten en een verblekende sterrenhemel, waar de vrouw cryptische gebeurtenissen meemaakt…
Levental draagt de voorstelling, met haar volle zuivere stemgeluid, en het ensemble opereert met perfecte eendracht.”
★★★★ Met je VR- bril naar de Opera, augustus 2017, door Kester Freriks, NRC
“…Absoluut hoogtepunt is de virtuele opera We cannot sleep van componist en regisseur Luke Deane begeleid door een combinatie van viool, altviool, cello, contrabas en percussie. Mezzosopraan Ekaterina Levental vertolkt een moeder die haar dochter heeft verloren. De opera speelt zich af in twee werelden, de virtuele en die van het theater. Kijken we door een VR-bril, dan zien we gelukkige beelden van de moeder met haar kind. Keren we terug naar het podium, dan zingt Levental aangrijpende jammerklachten over het grote verlies. „There’s no peace onder my skin”, klinkt haar lamento.”
Ekaterina Levental: Hypnotiserende stem tot magische Harp klanken, september 2016, Snoozecontrol, door Erik Vandamme
“…Door het combineren van de wondermooie klanken die een harp voortbrengen en een stem die gevoelige snaren raakt, verlegd deze artieste wel degelijk grenzen binnen het Klassieke muziek gebeuren. Tijdens dat uur kon je een speld horen vallen, want Ekaterina hypnotiseert het publiek als het ware met haar wonderbaarlijke, hoge stem. Zonder meer indrukwekkend.”
★★★★ In ‘De Weg’ regeert Ekaterina Levental zaal en publiek, januari 2016, Knack, door Guido Lauwaert
“…Scherp, spannend en overtuigend…Een goed verhaal, een prachtige enscenering, een vurige vertolking, heerlijke muziek; dit alles ten bate van de sleutelzin van het verhaal en dat voor elke vluchteling geldt: ‘Ik denk dat ik mijn schaamte verloren heb’.
Deze voorstelling verdient de kleine zaal van elke schouwburg, van elk cultureel centrum. Omdat De Weg wijst op Massa en Macht van het Vluchtelingenprobleem waarmee Europa momenteel geconfronteerd wordt.”
Download: Gewoon er mogen zijn, dat is zo waardevol, september 2015, Tubantia, door Theo Hakkert
Muzikale waanzin in MCBTH, september 2013, De Morgen Antwerpen door Wietske Vos
“…Ekaterina Levental valt op met haar prachtig donkere stemtimbre, dat perfect past bij de boodschap die ze uitdraagt…”
Sonnevanck’s ‘Goud’ is Goud, september 2012, Dagblad Tubantia door Jolien Leussink
“…We worden meegenomen naar de duinen, daar woont Jacob samen met zijn vader en moeder en een krakkemikkig hutje. Ekaterina Levental vertelt het verhaal, bewertkt en geschreven door Flora Vergrugge, op een prachtige wijze. Een actrice met een sterk verbeeldingsvermogen, een groot talent, niet alleen op spelniveau, maar ook muzikaal is ze geweldig om naar te luisteren…”
Recensie CD Duo Bilitis blad Luister, november 2011, door Marjolein Sengers
“…De mezzosopraan van Ekaterina Levental geeft een extra dimensie aan het optreden van Duo Bilitis. Haar ongekunstelde manier van zingen en haar prettig timbre komen mooi uit in de ‘Siete Canciones Polulares Espagnolas…”
Recensie Klassieke Zaken, november 2011, door Andrew van Parijs
“…Ekaterina Levental en Eva Tebbe, vormen sinds 2004 Duo Bilitis… Een opmerkelijke combinatie, zeker op de momenten dat Ekaterina zich met haar prachtige mezzosopraan als derde partij in het duo mengt, zoals in Xavier Montsalvatge ‘Cinco Canciones Negras’. Deze Spaans – Caraïbisch getinte compositie, bestaande uit vijf korte delen van onderling uiteenlopend karakter, is Levental met haar lichte doch resolute stemgeluid op het lijf geschreven. Haar timbre komt volledig tot zijn recht tegen het sprakelende, vergeeflijke harpgeluid, dat zich bovendien leent voor talloze speciale effecten… Duo Bilitis betovert u graag met een eigen klankwereld, waarin het harpgeluid in al zijn facetten tot leven komt…”
Duo Bilitis: liefde en hartstocht, mei 2011 door Jos Keizer, Waterstaatskerk Hengelo
“…De Spanish Songs van de Falla ongekend krachtig en dominant vervolkt door de mezzosopraan Ekaterina Levental. Hoe kan het ook anders dat er met ziel en zaligheid gemusiceerd werd vanuit een ongekend professioneel muzikaal niveau….
Zangeres Ekaterina Levental was boeiend in haar muzikale presentatie. Zij zong over de liefde, de hartstocht, soms licht, vleiendm dan weer geagiteerd…”
Ivanov Ensemble, november 2010 Haaksbergen
“…De werkelijk ontroerend mooi gezongen Liederen en Dansen van de Dood van Modest Moesorgski. Ekaterina’s vertolking van deze weinig gehoorde compositie raakte het publiek in de ziel. Haar prachtige natuurlijke warme mezzo-stem verdreef alle kilte uit de zaal. Het was een memorabel einde van een heel mooi concert…”
Onweerstaanbare Friese Figaro, 18 augustus 2010, door Kester Freriks, NRC Handelsblad
“…Zo klinkt Mozarts befaamde liedaria Voi che sapete/che cosa e amor in de versie van Opera Nijetrijne: U bent een kenner/u bent een specialist. Cherubino, de page van graaf Almaviva, danst tijdens het lied op haar rode schoenen op de waterspiegel van het riviertje de Scheene. Het veen water is diepzwart. Mezzosopraan Ekaterina Levental heeft een felrood geschilderde mond, ze heupwiegt van liefdesverlangen. Hoe weids het landschap van riet en water ook is, met zelfs een molen met verlichte wieken in de verte, de zangeres weet een verstilde intimiteit te creëren. Niemand hoeft naar Italië als het in Nederland veel mooier is…
‘Figaro’ sprankelend en sprookjesachtig, 20 augustus 2010, door Wim Vervoort, Leeuwarder Courant
…De solisten zijn allemaal op hun taak berekend; met als uitblinkers Wiebe Pier Cnossen als Figaro, Pieter Hendriks als Basilio en Ekaterina Levental als Cherubino…”
Briljante damesduo’s veroveren de Kunstkerk, 25 oktober 2010, door Ger van der Tang, Algemeen Dagblad De Dordtenaar
“…Dan het Duo Bilitis, dat voor het eerst in Dordt optrad. Briljant. Een aaneenschakeling van verrukkingen….
Een verrassing waren Finf Yiddish Lider die Jeff Hamburg voor het duo componeerde. Beurtelings ingetogen en uitbundig, triest en humoristisch. Schitterend voorgedragen door Ekaterina, en door Eva al even expressief begeleid. De zangkunst van Ekaterina Levental is een verhaal apart. Grote indruk maakte zij in Ravels Kaddish, gebed voor vrede. Gevolgd door Mayerke main zuhn, lied van een moeder voor haar kind, dat het leven nog voor zich heeft. Ontroerend…”
Recensie Hortus Festival, naar aanleiding van concert in Hortus Haren op 27 juli 2010, www.moorsmagazine.com
“…Eva Tebbe en Ekaterina Levental vormen samen het duo Bilitis, en ze zorgden voor meer dan één verrassing op deze bijzondere avond…
…Ekaterina Levental bleek even later over een krachtige mezzosopraan te bezitten, terwijl ze nog later een prachtig mooi intiem stuk van de te onbekende Germaine Tailleferre speelde.
Het duo Bilitis zorgde zo voor een gevarieerde avond vol aangename verrassingen die perfect de opwindende sfeer van de eeuwwisseling van honderd jaar geleden wist te pakken, een sfeer van vernieuwing, van frisse ideeën, met impressionistische, poëtische muziek. Een mooie avond!..”
De strijd voor een ongewenste, onmogelijke liefde Muziektheater Hollands Diep: Boş Beşik, première, 19 april 2010 door Ger van der Tang, Algemeen Dagblad
Boş Beşik (Lege Wieg), muziekdrama naar een Turks volksverhaal van de Koreaanse componiste Seung-Ah Oh en de dichteres Anne Vegter, is een verzetsopera. (…)
“…En Nomads hooghartige moeder, die de traditie en het vooroordeel verzinnebeeldt, is een kapitale rol van de mezzo Ekaterina Levental. Boş Beşik: een nieuwe parel in de ketting van spraakmakende producties van Hollands Diep…”
Harp als zachte ochtendregen, naar aanleiding van Hortus Festival 2010, 30 juli 2010 door Floris Don, NRC Handelsblad
“…Weliswaar blijft de absint achterwege, toch weet het Hortus Festival de sfeer van de oude Parijse salon mooi te treffen…
De bezetting, me Eva Tebbe (harp) en Ekaterina Levental (mezzosopraan en harp) roepr weeige associaties op, maar het duo logenstraft vooroordelen.
…Levental heeft een lyrisch expressief stemgeluid, dat een complement krijgt in de twinkelende begeleiding. De zachte druppels voel je bijna op je huid…”
Naar aanleiding van recital in Uithoorn, 18 april 2010 door Bob Berkmeier, Witte Weekblad, editie Uithoorn
“…De harpistes, die de te spelen stukken zelf helder toelichtten, gaven er een indringende vertolking van. Dat geldt ook voor de erop volgende klaagzang uit de Joodse traditie, “Kadish”, gecomponeerd door Maurice Ravel. Ekaterina Levental bleek niet alleen een uitstekend harpiste, maar ook een mezzosopraan met een prachtige, volle, donkergekleurde zangstem. Die gebruikte ze met volledige technische beheersing bij het zingen van dit ontroerende lied.
…Daarna kon men weer genieten van de prachtige stem en de meeslepende muzikale voordracht van Ekaterina Levental, in zeven Spaanse liederen voor zangstem met twee harpen. De zangeres moest zich hierbij, samen met haar collega, ook zelf zingend begeleiden en dat bleek moeiteloos te gaan…”
Justitia Concerten Veghel met het Duo Bilitis, 7 maart 2010 door Harry Donjacour
“…Ekaterina zingt en speelt muziek met een inspirerende uitstraling en een zéér gevoelige warme stem…”
Duo Bilitis biedt meer dan zoete romantiek1, februari 2010 door Ger van der Tang, Algemeen Dagblad
“…Het Hofje van Aerden ging zaterdagavond gehuld in verse sneeuw en was feeëriek verlicht. Ook het concert in de Trouwzaal van het door de harpistes Eva Tebbes en Ekaterina Levental, tevens mezzosopraan, gevormde Duo Bilitis, had de belofte van iets sprookjesachtigs.
…Ook bracht het duo Ravels Cinq mélodies populaires grecques. Evenmin muziek van een hoog fondantgehalte, maar briljante liederen, beurtelings ingetogen en uitbundig. Expressief gezongen door Ekaterina, die een prachtig mezza voce liet horen…
…En Coeur faible, een mazurka van Chopin op een tekst van de beroemde mezzo Pauline Viardot-Garcia. Leventals zang deed deze diva uit vervlogen dagen alle eer aan…”
Het kon niet op met bijzonder duo Bilitis, 31 januari 2010 door Wouter Ruifrok, naar aanleiding van een recital in Museumkerk Schokland DE NOORDOOSTPOLDER
“…Een goede programmaopbouw en aandacht voor breed repertoire wint volgens Duo Bilitis de aandacht van de luisteraar. Op zich is de bijzondere combinatie van twee harpistes, Eva Tebbe en Ekaterina Levental, waarvan de laatste ook als mezzosopraan een aandeel levert, al meer dan voldoende. …Maar bovenop deze ingredienten zijn er niet veel concerten waarbij zoveel gericht gewerkt materiaal ofwel speciaal gecomponeerde muziek te horen is die volstrekt oorspronkelijk aansluit bij de mogelijkheden van een duo. Daarmee was het concert misschien wel een van de interessantste van het seizoen. Een experiment van de Nederlandse componist Chiel Meijering (2009) (…): meer nog dan de taal zal ook de strekking van een prachtig sprookje haar (Levental) hebben aangezet tot een verhalende, speelse, zeer levendige vertolking, waarbij de beide harpen de wel zeer beeldende muziek als ondersteuning prachtig benutten. Ze vertellen hun eigen aandeel in het verhaal van Moecha en de mug. Yiddische Lieder van Jeff Hamburg (2009) toonden opnieuw de facinerende combinatie van alle mogelijkheden van dit duo. Levental is zeer expressief, maar kan ook prachtig ingetogen en zacht zingen…
…Het kon niet op zondag. Van Lex van Delden tot bewerkingen van Prokofiev, het toonde hoe Tebbe en Levental om kunnen gaan met romantiek, bitterheid en melancholie en hoewel zeer romantisch, nergens toegeven aan vertrutting of overbodige elegantie. Drie Joodse liederen waren bovendien adembenemend vanwege bijna voelbare relatie met de traditionele muziek…”
Hét Concertkoor belooft een muzikaal 2010, 2 januari 2010, door Monique Meeuwisse, BN De Stem Bergen Op Zoom
“…Bijzonder veel indruk deze keer maakte vooral Levental. Met haar geweldige acteertalent ontpopte Levental zich als een echte mannenverleidster in de aria Cruda Sorte uit Rossini’s L’Italiana in Algeri…”
Overvolle Doopsgezinde Kerk geniet van Duo Bilitis,17 november 2009, Harlinger Courant
“…Een grote verrassing was de aria Assisa a pie di Salice van Desdemona uit Rossini‘s Otello, prachtig gevoelvol en dramatisch gezongen door de mezzosopraan/harpiste Ekaterina Levental. Terecht was een staand applaus haar deel…”
Afwisseling tijdens eerste festivalweekend, 5 oktober 2009, BN de Stem
“…Een hoogtepunt was de Finf Yiddish Lider van Jeff Hamburg. De liederen zijn verschillend van karakter, de stijl is een mix van Russisch en de muziek van Alban Berg. Ekaterina Levental heeft een geweldige tessituur en een warm timbre…
De aria Wilgenlied uit Otello van Rossini werd expressief en vol passie vertolkt …”
Diepvlees: een komische opera met bestiale afloop, 4 juni 2009 door Ronald Glasbergen, TheaterCentraal.nl
“…Naast de vier kantoorwerkers bevinden zich de twee harpistes (Eva Tebbe en Ekaterina Levental) met hun instrumenten in dezelfde ruimte. Ze maken geen deel uit van de vertelling maar hun muzikale rol is des te groter. (…) Ook muzikaal is DIEPVLEES geslaagd. De twee harpen weten uiteenlopende registers van geluid en muziek, van experimenteel elektronisch tot lyrisch, in stijl te begeleiden. Harpiste Ekaterina Levental beschikt in duet met Jongewaard, bovendien over een mooie mezzosopraanstem…”